NEDEN TANRI

Neden mucizeler bu kadar imkansız ve hayat bu denli katı? Canın yanıyordur ve bu hiç kimsenin umrunda değildir. Mutluluğa görgüsüzce saldırmamızın sebebi bu mu acaba? Bu denli zor ve meşaggatli olması mı bizi vahşileştiren. Neden bu kadar zor? Biraz nefes almak ve biraz olsun mutlu bir gün geçirmek. Mutlu başladığımız gün neden mutlu bitmez? Neden tanrı, neden...

Siz hiç tanrının sizden nefret ettiğini düşündünüz mü? Sakın öyle düşünmeyin! Öyle düşününce hayat çok daha çekilmez bir hal alıyor... Neden diye sorma. Sorma sakın! O zaman şımarık bir çocuğun hoyratça oynadıktan sonra bir kenara fırlattığı eski bir oyuncak gibi hissedersin kendini. Derin bir öfke ve iğrenç bir çaresizlik içinde çırpınıp durmak istemezsin. Umursamaz tanrı, umursamaz...

Hayatın bir terazisi olmalı bence. Herkes mutsuz olduğu kadar mutlu olmalı, mutlu olduğu kadar da mutsuz olmalı... Evet doğru duydun! Mutlu olanlar da aynı terazi doğrultusunda mutsuz olmalı... Adalet bunu gerektirir. Ben fazlasını istemiyorum, ben hakkım olan mutluluğu istiyorum. Bu hayatın bana büyük bir mutluluk borcu var. Yüzümü unutma tanrı , yüzümü unutma... Bir gün korku içinde hatırlayacaksın...